Oneindig samen

Jij moest mij achterlaten en ik moest jou laten gaan,

ik mocht verder leven, maar jij hield op met bestaan.

Ik kan niet meer met je praten, hoor je stem nooit meer,

ik kan je niet meer ruiken, jouw geurtje, ik mis het zo zeer.

Nooit meer elkaar kunnen zien, behalve in onze dromen misschien.

Elkaar vasthouden, ook dat is voorbij.

Het is zo onwerkelijk, is dat voor jou ook zo net als voor mij?

Ik weet zoveel van wat niet meer is en zo weinig van wat nog komen gaat.

Voelen is eigenlijk het enige wat tussen ons nog bestaat.

Een stukje van jouw hart in die van mij en een stukje van mijn hart in die van jou,

dat is hetgeen waar ik me zo graag aan vast hou.

Samen zonder samen te zijn, samen voor altijd en samen ondanks de pijn.

Wij waren altijd samen, maar pas nu we niet meer samen zijn, begrijp ik wat samen inhoudt. Het is niet alleen mèt iemand willen leven, maar misschien nog wel veel meer vóór iemand willen leven. Wat deed ik graag dingen voor jou, jouw leven mooier maken, jouw leven verrijken met zoveel mooie ervaringen, avonturen, reisjes, maar ook jouw helpen als mens je te blijven ontwikkelen. Waarom? Omdat jij dat ook voor mij deed. Samen zijn is niet met twee mensen dingen samen doen, maar is het aangaan van een avontuur in blind vertrouwen in en op elkaar. Het is dezelfde kant op willen gaan, zonder te weten welke kant dat is, het is durven vertrouwen op de ander zonder te weten waarom, het is elkaar de ruimte geven als dat nodig is en elkaar vast te grijpen als het moet. Het is jezelf ondergeschikt kunnen en willen maken aan samen. Ik vond het heerlijk mooie dingen te maken voor in huis. Nu merk ik dat ik het vooral heel fijn vond om die mooie dingen voor jou te maken. Ineens moet ik op zoek naar motivatie om die mooie dingen te maken, want jouw blijdschap als iets klaar was, is nu opeens geen beloning meer.

Terwijl ik dit schrijf speelt Carol King op de achtergrond met You’ve got a friend. Niet geheel toevallig was dat het laatste nummer op onze bruiloft. Wij in het midden van de zaal, alle gasten om ons heen en de band speelde You’ve got a friend. Wij zagen niet alleen de gasten om ons heen, maar ook de stortregens en flinke storm die buiten gaande was. Prachtig, maar achteraf was dit onstuimige weer ook een voorteken van ons leven samen. Met alles wat wij hebben meegemaakt werd samen alleen maar meer samen, ondanks dat het soms ook gewoon heel moeilijk was. Er ging weinig vanzelf, en soms botsten we ook omdat we gewoon even onze boosheid, frustratie, onmacht of irritatie kwijt wilden bij diegene die ons het meest lief was. Glimlachend denk ik aan de gehaktballen met de vork er nog in, die ik naar mijn hoofd gesmeten kreeg, maar uiteindelijk in onze nieuwe beige gordijnen belanden. Wat kon ik irritant zijn door jou te negeren wanneer je boos was en wat was ik altijd blij dat jij niet eerder ging slapen dan dat we het weer uitgepraat hadden. Jij een gevoelsmens pur sang, ik druk voelend maar niet zo goed wetende wat ik ermee moest. Dat is wel het mooiste geschenk wat jij mij gegeven hebt in ons samenzijn, durven voelen en durven te vertrouwen op dat gevoel. Het heeft mij een beter en fijner mens gemaakt, jij hebt mij een beter en fijner mens gemaakt. Samen heeft zoveel lagen en heeft nauwelijks te maken met fysiek bij elkaar zijn, maar vooral met het opgelijnd raken van elkaars gevoel. Dat gevoel wat nu nog als enige rest nu jij niet meer bij me bent. Met enige regelmaat voel ik jou in me, en dat doet me tintelen, glimlachen, maar bovenal trots zijn dat jouw leven en mijn leven zo verbonden zijn geraakt. Dat maakt dat de pijn en het gemis nu ook zo groot zijn. Ik vind het een mooie gedachte dat juist die pijn en het verdriet het resultaat zijn van hoe groot de liefde was tussen ons. Precies dat houdt mij overeind en meer en meer merk ik dat ik heel voorzichtig durf te voelen dat we nog steeds een beetje samen zijn, weliswaar heel anders, maar toch samen. Lieve schat, weet dat ik heel langzaam boven zal komen drijven, dat mijn wonden in de tijd zullen helen, dat mijn herinneringen mèt en trots op jou mijn baken waren, zijn en zullen blijven. Samen, niet meer bij elkaar, maar altijd van elkaar en voor elkaar. Ik ben en blijf altijd jouw mannetje en jij bent en blijft altijd mijn meissie. Oneindig samen….